Vandaag 4 jaar geleden heb ik een andere naam aangenomen. Vanaf mijn eerste kindherinneringen was ik niet blij met mijn geboortenaam Tanja. Ik vond hem niet bij me passen, hij voelde niet goed. Als volwassene begreep ik waarom. Tanja betekent: zij die zwijgt. Iets wat ik heel erg opgelegd kreeg als ongewenst kind dat niet aanwezig mocht zijn.
Tijdens een meditatieretraite in Griekenland 4 jaar geleden bij @Indah Courtens heb ik besloten om niet meer in de pijn van het ongewenste kind te blijven en te gaan leven in liefde voor mezelf. Daarbij voelde ik dat ik de naam Tanja niet meer wil dragen. Tijdens een stiltewandeling kwamen we bij een kerkje van Johannes de Doper en daar heb ik mijzelf opnieuw gedoopt en ben stil geworden, wachtend totdat een naam van binnenuit naar boven zou komen. Dat werd Esther vanwege de link met Ishtar. Ishtar was een moedergodin in de Oudheid, godin van de liefde onder andere. Passend bij mij omdat ik meer vanuit liefde wil leven.
Als ik de naam Esther uitspreek, voel ik een kracht in mezelf, die steeds meer naar boven komt. Een stralende vrouw die vanuit diepgang, humor, medeleven en wijsheid wil leven om zo anderen verder te helpen met mooie rituelen.
Volgend jaar vier ik mijn naamdag met een groot feest!
